Een van de sectoren die de nationale ontwikkeling bevordert, is onderwijs door te zorgen voor de ontwikkeling van een functioneel menselijk potentieel. De instelling van sterke onderwijsstructuren leidt tot een samenleving die wordt bevolkt door verlichte mensen, die positieve economische vooruitgang en sociale transformatie kunnen veroorzaken. Een positieve sociale transformatie en de daarmee samenhangende economische groei worden bereikt als de mensen de vaardigheden toepassen die ze op school hebben geleerd. Het verwerven van deze vaardigheden wordt gefaciliteerd door één persoon die we allemaal ‘leraar’ zijn. Daarom hoeven landen die op zoek zijn naar economische en sociale ontwikkelingen leraren en hun rol in nationale ontwikkeling niet te negeren.

Docenten zijn de belangrijkste factor die de leerprestaties van studenten stimuleren. De prestaties van leraren bepalen over het algemeen niet alleen de kwaliteit van het onderwijs, maar ook de algemene prestaties van de leerlingen die ze opleiden. De docenten zouden daarom zelf het beste uit het onderwijs moeten halen, zodat ze op hun beurt kunnen helpen de studenten zo goed mogelijk op te leiden. Het is bekend dat de kwaliteit van docenten en kwaliteitsonderwijs enkele van de belangrijkste factoren zijn die het leren en de sociale en academische groei van studenten vormgeven. Kwaliteitstraining zal er in hoge mate voor zorgen dat leraren van zeer hoge kwaliteit zijn, om klaslokalen naar behoren te kunnen beheren en leren te vergemakkelijken. Daarom is de kwaliteit van docenten zelfs in landen waar studenten consistent hoge scores behalen bij internationale examens, zoals Trends in Mathematics and Science Study (TIMSS), nog steeds een punt van zorg. In dergelijke landen is lerarenopleiding van primordiaal belang vanwege het potentieel dat het moet hebben om positieve prestaties van studenten te veroorzaken.

De structuur van de lerarenopleiding blijft in bijna alle landen veranderen als reactie op de zoektocht naar het produceren van leraren die de huidige behoeften van studenten begrijpen of alleen de vraag naar leraren. De veranderingen zijn pogingen om ervoor te zorgen dat docenten van hoge kwaliteit worden geproduceerd en soms alleen om ervoor te zorgen dat klaslokalen niet vrij zijn van leraren. In de Verenigde Staten is het promoten van leraren van hoge kwaliteit een twistpunt geweest en de afgelopen tien jaar is het in wezen gemotiveerd door de methoden die zijn voorgeschreven door de No Child Left Behind Act (Accomplished California Teachers, 2015). Zelfs in Japan en andere Oosterse landen waar meer leraren zijn dan nodig is, en er structuren zijn opgezet om ervoor te zorgen dat leraren van hoge kwaliteit worden geproduceerd en gebruikt, zijn kwesties met betrekking tot de leraar en de kwaliteit van het onderwijs nog steeds zorgwekkend (Ogawa, Fujii & Ikuo, 2013 ). Lerarenopleiding is daarom nergens een grap. Dit artikel bestaat uit twee delen. Het bespreekt eerst het lerarenopleidingssysteem van Ghana en in het tweede deel worden enkele determinanten van kwaliteitsonderwijs besproken.

2.0 ONDERWIJS VOOR LERAREN

Ghana heeft opzettelijke pogingen ondernomen om kwaliteitsleraren te produceren voor haar basisschoolklassen. Zoals Benneh (2006) aangaf, is het doel van de lerarenopleiding in Ghana om een ​​compleet lerarenopleidingsprogramma te bieden door middel van initiële lerarenopleidingen en bijscholingsprogramma’s, die competente leraren zullen opleveren, die de effectiviteit van het onderwijs zullen helpen verbeteren en leren dat doorgaat op scholen. Het initiële lerarenopleidingsprogramma voor de basisschooldocenten in Ghana werd alleen aangeboden in Colleges of Education (CoE), tot vrij recent toen University of Education, University of Cape Coast, Central University College en andere tertiaire instellingen meededen. Het meest opvallende verschil tussen de programma’s die door de andere tertiaire instelling worden aangeboden, zijn dat terwijl de universiteiten hun studenten lesgeven, onderzoeken en toekennen, de hogescholen onderwijs aanbieden, terwijl de universiteit van Cape Coast, via het Institute of Education, certificaten onderzoekt en toekent. De trainingsprogramma’s die door deze instellingen worden aangeboden, zijn pogingen om veel gekwalificeerde leraren les te geven in de scholen. De National Accreditation Board accrediteert lerarenopleidingen om de kwaliteit te waarborgen.

De Nationale Raad voor Accreditatie erkent lerarenopleidingen op basis van de structuur en inhoud van de door de instelling voorgestelde cursussen. Daarom verschillen de cursussen van verschillende instellingen qua inhoud en structuur. De cursusinhoud voor bijvoorbeeld het Institute of Education, University of Cape Coast verschilt enigszins van de cursusstructuur en inhoud van het Center for Continue Education, University of Cape Coast en geen van deze twee programma’s komt overeen met die van de CoE’s, hoewel ze allemaal bekroond met Diploma in Basic Education (DBE) na drie jaar opleiding. De DBE en de vierjarige Untrained Teacher’s Diploma in Basic Education (UTDBE) -programma’s van de CoE’s zijn alleen vergelijkbaar, maar niet hetzelfde. Hetzelfde kan worden gezegd van het tweejarige postdiploma basisonderwijs, de vierjarige bacheloropleidingen van de University of Cape Coast, de University of Education, Winneba en de andere universiteiten en hogescholen. In feite zelfs